Je vais te dire une bonne chose : les gens qui ont un don, faut s'en gaffer pire que du fisc.

C'est bien joli, un don, mais ça peut avoir des conséquences.

Moi, le don de Bruno, merci bien !

J'ai failli y laisser mes os.

En tout cas, j'en sais des moins vergeots qui en sont clamsés sans avoir vu Venise.

Heureusement que les corbillards ne sont pas en grève, parce que alors, on allait se ruiner en déodorants.

A . I M E R M A N I S

PAVADONIS MET ĒNU

La chasse aux criminels de guerre nazis n'est plus ce qu'elle a été car le gibier est en voie d'extinction, décimé qu'il est par cette épidémie qui s'appelle le temps.

Mais enfin, il en reste encore quelques-uns à travers le monde, ce livre t'en administre la preuve.

Quelle équipée !

Quel écœurement aussi !

Là, tu peux croire que j'en ai pris plein les moustaches.

Pourtant, le président s'est montré très coopératif.

Hélas, ça ne fait pas tout.

Cézigue, il bénit l'émeute, mais il ne court pas après le renard.

Rappelle-toi que dans cette affaire j'ai drôlement mouillé mon maillot.

Tu parles d'une escalade !

Je pédalais que d'une !

Tout en danseuse, mon pote !

Et avec pleins feux sur le tutu !

30-letnia rozwódka, Stephanie Plum, zarabia na życie w niecodzienny sposób – zajmuje się ustalaniem miejsca pobytu zwolnionych za kaucją oskarżonych, którzy nie stawili się na rozprawę. Tym razem szuka aresztowanego pod zarzutem usiłowania zabójstwa Kenny'ego Mancuso, który złamał warunki zwolnienia i zniknął. Stephanie wpada na jego trop, lecz zanim doprowadzi sprawę do końca, narazie siebie i swoich najbliższych na śmiertelne niebezpieczeństwo

Niezależność to wspaniała rzecz. Własny kąt, z dala od rodziców, dzielony jedynie z chomikiem Rexem, to dla Stefanie Plum rzecz godna wszelkich poświęceń. Tych poświęceń musi być jednak coraz więcej, bowiem niewierny mąż już od dawna jest przeszłością (na szczęście!) i nie można liczyć na jego wsparcie finansowe. Nieaktualna jest także już od pół roku posada w sklepie z bielizną, ilość sprzętów domowych nadających się do spieniężenia coraz bardziej się kurczy, a na dodatek właśnie odebrano jej samochód kupiony na raty w okresie prosperity.

Co zrobić? Zaszantażować kuzyna i zamiast nudnej pracy w papierkach zostać łowcą nagród! A dokładniej – zajmować się odnajdywaniem i dostarczaniem policji osób zwolnionych za kaucją, które nie pojawiły się w sądzie.

Stefanie jest gotowa zrobić wszystko, byle tylko w jej lodówce pojawiło się w końcu coś więcej niż pleśń. Problem jednak z osobą, na którą jest wystawione jej pierwsze zlecenie. Bowiem Joe Morelli, policjant oskarżony o morderstwo, spotkał się już nie raz ze Stefanie. Zwłaszcza jedno randez-vous sprzed kilkunastu lat, kiedy to uwiódł ją za kontuarem z eklerkami, żywo tkwi w jej pamięci.

Naszą bohaterkę czeka trudna droga do osiągnięcia celu. Z czasem okazuje się, że wina Morellego nie jest taka oczywista, a na dodatek Stefanie zadziera z psychopatycznym bokserem Ramirezem. Na szczęście Komandos, kolega z pracy, były żołnierz Oddziałów Specjalnych, pomaga jej stawiać pierwsze kroki w nowym zawodzie.

"Po pierwsze dla pieniędzy", jak i cała seria książek o Stefanie Plum, jest doskonałym lekiem na zły humor. Główna bohaterka to energiczna osoba, odznaczająca się optymizmem i brakiem rozwagi. Powieść jest pełna zwrotów akcji opisanych jędrnym, żywym językiem. Pokazuje w krzywym zwierciadle miasto New Jersey, z którego pochodzi "łowczyni nagród z piekła rodem", i z ciepłą ironią traktuje jego mieszkańców.

Stefanie Plum można by porównywać do bohaterek książek pisanych przez Fielding czy Grocholę. Nie jest już nastolatką, też ma problemy z facetami i przejmuje się swoim wyglądem. Więcej w niej jednak charyzmy i autoironii. Nawet z opalonymi brwiami i podbitym okiem (jej praca zdecydowanie nie należy do bezpiecznych!) jest gotowa osiągnąć swój cel.

Evanovich w jednym z wywiadów powiedziała, że specjalnie pisze krótkie książki, ponieważ jej poczucie humoru na dłuższą metę może się stać męczące. Efekt jest taki, że po pierwszej książce ma się nieodpartą ochotę na następną, i następną, i następną…

I uwaga techniczna: książki Evanovich czytałam w oryginale i zdecydowanie polecam to wszytkim tym, którzy znają trochę angielski. Zwłaszcza po tym, gdy usłyszałam o przetłumaczeniu przezwiska "Ranger" na "Leśnik". Ale być może to tylko plotka.

Elle était chinoise et s'appelait Li Pût, ce qui dans l'argot pékinois signifie Poison d'Avril. Ses parents l'avaient ainsi baptisée parce qu'elle était née au mois de janvier et que donc, Dû Cû, le papa de Li Pût, avait fécondé sa mère en avril et par inadvertance, un soir qu'il s'était pété à l'alcool de riz à 90°. Le père de Li Pût, Dû Cû, était docker à Pékin. Comment ? Qu'est-ce que tu dis ? Ah ! Y a pas la mer à Pékin ? Bon, alors il était tresseur de nattes ; ça te va ?

Quand Li Pût naquit, c'était l'année de la Morue. Tout le monde te dira, depuis Saint-André-le-Gaz (38) jusqu'à Nankin, que naître sous le signe de la Morue, hein ? Tu m'as compris ! Et c'est ce qui se passa, dix-sept ans plus tard, montre en main !

A Gross Business.

Wesley Pruiss was just a misunderstood and misled publishing entrepreneur. The dirtier his little magazine got the more money he made. There seemed to be no limit to the dirt or the money. His full-color monthly, called Gross, soon spawned a chain of raunchy nightclubs ("Grossouts") and now a spectacular motion picture was being planned. Disgusting un-American, even.

Enter Remo and Chiun. Not to destroy, but to protect! Disgusting, but very American.

Who'd want to kill a dirty publisher? Why worry about the rottenest, most depraved publication in history?

Because of the oil industry and their concern over the growth of solar energy, obviously. Oil makes the world go round. It'd be perverse to think otherwise.

..as you'll quickly learn in this thirty-sixth volume in the violent chronicle of the Destroyer, the invincible shatterer of worlds from Sinanju.

On navet jamais vu ça.

Ben maint'nant on l'a.

Et croye-moi, on a eu chaud aux plumes.

L'péril jaune, merci bien : j'sais à présent d'quoi t'il retoume !

Quant aux p'tites gonzesses de Bangkroche, tu r'passeras ! Pas une seule qui fusse t'à ma pointure !

C't'un monde ! Comme j'dis : « Quand on veut faire pute professionnelle, faut s'assurer au prélavable qu't'es capab' d'héberger l'aillent ; même quand y l'est monté comm' un seigneur, dont c'est mon cas ; qu'autrement sinon ça d'vient d'l'abusement d'confiance, moi j'trouve.

Enfin, viens quand même av'c nous en Taillelande ; si t'aimes pas le bouddha, on t'fera faire des massages.

Alexandre-Benoît Bérurier.

Mes petits lecteurs chéris, je crois que depuis le temps qu'on se connait on commence à bien se connaître, comme le disait si justement Vincent Toriol à la bataille de Marignan (33, Champs-Elysées, Paris).

Alors je vais vous en annoncer une qui méritera d'être prise en considération et dans le sens de la hauteur : je compte vous faire rire avec ce bouquin.

When Caroline Bingley marries a rich, charismatic American, her future should be secure. But strange incidents soon follow: nocturnal wanderings, spooked horses, carriage accidents, an apparent suicide attempt. Soon the whole Bingley family seems the target of a sinister plot, with only their friends the Darcys recognizing the danger. A jilted lover, an estranged business partner, a financially desperate in-law, an eccentric supernaturalist—who is behind these events? Perhaps it is Caroline herself, who appears to be slowly sinking into madness. . . .

When Caroline Bingley marries a rich, charismatic American, her future should be secure. But strange incidents soon follow: nocturnal wanderings, spooked horses, carriage accidents, an apparent suicide attempt. Soon the whole Bingley family seems the target of a sinister plot, with only their friends the Darcys recognizing the danger. A jilted lover, an estranged business partner, a financially desperate in-law, an eccentric supernaturalist—who is behind these events? Perhaps it is Caroline herself, who appears to be slowly sinking into madness. . . .

J'ai encore jamais tringlé dans la famille royale britannique, mais je suis convaincu que tu ne peux pas y trouver une princesse aussi habile tireuse, aussi survoltée du réchaud que celle de ce book !

Et pourtant, des chaudes de la craquette, y en a eu, y en a, et y en aura encore aux alentours de Buckinguam Palace ! Des terribles, malgré leurs chailles qui traînent par terre ! Des qu'ont la coquille Saint-Jacques large comme l'entrée de Westminster Abbaye, avec plein de capitaines de horse-guards batifolant du bonnet à poils entre leurs jambons ! Mais la mienne de princesse, pour ce qui est de l'entonnoir à chibres, elle est médaille d'or. Plus forcenée de l'arrière-boutique tu meurs !

Du reste, telle qu'elle est, tu meurs aussi !

Parce que cette princesse-là, elle collectionne les coups de braque, mais pas les amants ! Style Marguerite de Bourgogne en sa tour de Nesle, si tu vois le genre ?

Cela dit, faut que je t'avoue une chose : c'est pas une vraie princesse.

Et que je t'avoue encore une deuxième chose : c'est pas une vraie princesse, mais c'est une vraie salope !

Est-ce que je me fais bien comprendre ?

Nie jest to kryminał – zapewnia autorka, choć "trupy się poniewierają tam, oczywiście, i jakaś część kryminalna musi być, bez tego by się nie obeszło", ale zasadniczo jest to "powieść historyczna, która dzieje się w czasach współczesnych".

"Samo mi tak wyszło. I naprawdę, to od początku zaczęłam sama sobie pisać dla żartu, niepewna, co z tego wyniknie" – tłumaczy autorka.

Co czeka Stephanie?- wuj Fred zniknął bez śladu- w torbie na śmieci znajduje się ciało- po mieście goni ją paskudny bukmacher- babcia Mazurowa chce posłużyć się paralizatorem- Stephanie może korzystać z wozu tylko przez czterdzieści osiem godzin- dwaj mężczyźni próbują zaciągnąć ją do łóżka- nie ma odpowiedniej kiecki na mafijne wesele- jest jeszcze mały wściekły człowieczek, który nie chce wynieść się z jej mieszkania…